Indisch verlof
Egbert Johannes de Groot Jr vertrok in 1920, op 21 jarige leeftijd,
naar Sumatra.
- Zes jaar later, op 1 juni 1926, kwam hij over voor verlof en kon hij zo het jubileum van zijn vader meemaken. Tijdens zijn terugreis naar Indië maakte hij kennis met Désirée
Hardie, met wie hij daar in december van dat jaar
trouwde. Zij was pianolerares
en ging met het gezin van één van haar leerlingen naar Nederlands
Indië om hun kinderen daar te onderwijzen.
- Na 6 jaar (1933) kwam hij met zijn vrouw en twee dochtertjes over voor waarschijnlijk een periode van 6 maanden, waarvan hij 3 maanden in Den Haag doorbracht (zie de gezinskaart). Zijn zuster Willy overleed dat jaar (8 juni 1933) in een ziekenhuis te Leiden aan tbc. Zijn vader was reeds 4 jaar eerder overleden (1929).
Zij vertrokken in september weer naar Nieuw Oost-Indië.
- En weer 6 jaar later kwam hij in 1939 met zijn gezin nogmaals over.
Wat was er nog over van zijn familie?:
Alleen nog zijn moeder (77j), zijn zus Suus (48j) en zus Dien (42), de laatste
in scheiding.
In 1939, net vóór de oorlog,
vertrok hij met zijn gezin weer naar Sumatra.
- Na de
oorlog mocht hij, vanwege de slechte gezondheid van hem en die van zijn dochter
Elsje, met het hele gezin op de eerste boot mee naar Nederland (16 mrt 1946, waarschijnlijk met De Nieuw Amsterdam), waar zij in Rotterdam aankwamen (10 apr 1946).
Ze gingen in Naarden-Bussum wonen. Egbert Jr heeft toen als administrateur gewerkt in Enschede.
Het beeld van de verlofganger
De verlofgangers in Nederland hadden een overwegend positief imago. Veel gemeenten deden hun best hen binnen hun grenzen te krijgen. Zij gingen er immers vanuit dat de gezinnen flink wat te besteden hadden. Dat beeld klopte overigens niet helemaal met de werkelijkheid. Uit advertenties in jaargangen van De Indische Verlofganger weten we, dat de vele verlofgangers uit alle lagen van de koloniale samenleving kwamen. Van eenvoudige militairen tot gefortuneerde plantagebezitters. Door dat idee van ‘bemiddelde landgenoten uit de Oost’ kreeg menig verlofganger het gevoel dat Hollanders alleen op hun geld uit waren. Als consument vormden zij een interessante doelgroep en dat merkten ze. De andere kant van de medaille was, dat sommigen zich nogal veeleisend opstelden. In de kolonie waren ze aan bedienden gewend geraakt en dat gedrag veranderde niet ineens na aankomst in Nederland.
Verlof 1933
Op de gezinskaart van Den Haag is hij ingeschreven op 14 juni 1933. Uitgeschreven 7 sept 1933, vanwege vertrek naar Indië:
Het adres was Kiplaan 6. Het pand was toen pas 4 jaar oud: gebouwd in 1929, het begin van de crisistijd (1929-1940)
Kiplaan 6 (Vogelwijk) in Den Haag
 |
 |
 |